Σάββατο 25 Δεκεμβρίου 2010
Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου 2010
Μιλάω για τα χριστουγεννιάτικα κάλαντα.
Αφιέρωμα στα Χριστούγεννα
Ας προεορτάσουμε λαοί τα Γενέθλια του Χριστού και αφού υψώσουμε το νου ας πάμε με τη διάνοια στη Βηθλεέμ και ας δούμε το μέγα μυστήριο που στο σπήλαιο συντελείται. Διότι άνοιξε η Εδέμ αφού ο Θεός προβάλλει από Παρθένο Αγνή, παραμένοντας ο ίδιος τέλειος και στη θεότητα και στην ανθρωπότητά Του. Ας κραυγάσουμε λοιπόν· ΄Αγιος ο Θεός, ο Πατέρας που αρχή δεν έχει, ΄Αγιος Ισχυρός, ο Υιός που σαρκώθηκε· ΄Αγιος Αθάνατος, το Πνεύμα που την παρηγοριά προσφέρει. Τριάδα Αγία δόξα σε Σένα. | Κάλαντα είναι να 'χεις κάτι να πεις και -πολύ περισσότερο- να 'χεις βρει κάτι πολύτιμο για τη ζωή σου, μα να μην αντέχεις να το κρατήσεις για τον εαυτούλη σου, αλλά να καίγεσαι να το μοιραστείς. Κάλαντα είναι μια διάθεση συνάντησης σε μιαν ακοινώνητη κοινωνία. Κάλαντα είναι να ανοίγεις την πόρτα του σπιτιού σου για να ξεχυθείς στο δρόμο, να αναζητήσεις τον άλλο, να του χτυπήσεις την πόρτα, να αποζητήσεις το πρόσωπο του. Κάλαντα είναι να μετατρέπεις τις πόρτες από ταφόπλακες σε ανοίγματα ζωής. Το 'χετε σκεφτεί; Κάλαντα είναι το κουβάλημα μιας είδησης. Ότι η ελπίδα έρχεται από το αύριο και έρχεται από μια συνάντηση. Αύριο, 25 Δεκεμβρίου, ο άνθρωπος παύει να προορίζεται για τη χωματερή, αλλά συναντιέται με τον Θεό, γίνεται σάρκα του Θεού, γίνεται γλεντοκόπος σ' ένα τραπέζι μαζί Του. Γίνεται, με λίγα λόγια, κοινωνός ενός άλλου τρόπου ύπαρξης, τον οποίο τον προσφέρει ένας Θεός ξετρελαμένος με τον άνθρωπο, τόσο ξετρελαμένος που να αφήνει τα μεγαλεία για να σαρκωθεί μέσα σε μια φάτνη! Όσο πιο κοντά, δηλαδή, στον άνθρωπο, στην καθημερινότητα, στο χώμα, στα ζώα, στ' αστέρια, στον πόνο. «Να τα πούμε;» Τα κάλαντα είναι η αποζήτηση μιας επικοινωνίας με τον άλλο. Έχουμε να του πούμε κάτι, μα δεν βιάζουμε τα αυτιά του, ούτε παραβιάζουμε την ελευθερία του. Είναι σα να του λέμε: «Αδελφέ, εμείς πιστεύουμε κάτι, που το θεωρούμε σπουδαίο και που νιώθουμε πως δίνει νόημα σε κάθε στιγμή μας. Σκεφτόμαστε να σου το πούμε, κι εσύ κατόπιν διαλέγεις και παίρνεις. Να τα πούμε, λοιπόν;». «Καλήν ημέραν άρχοντες» Το 'χετε προσέξει; Δεν υπάρχουν ξεχωριστά κάλαντα για άρχοντες και ξεχωριστά για το λαό. Όλοι αποκαλούνται άρχοντες, και το σπίτι τους αποκαλείται «αρχοντικό». Τα κάλαντα κομίζουν ένα όραμα· μια κοινότητα αρχοντάδων, δίχως υποτελείς, δούλους και εξαθλιωμένους. Είναι ένα όραμα εμπνευσμένο από το μεδούλι της Εκκλησίας, από ένα Θεό που προσφέρει τον ίδιο του τον εαυτό σε όλους, δίχως να νομιμοποιεί την ταξική αδικία. Αυτή την προσφορά Του εμείς τη λέμε Θεία Ευχαριστία. Κι όταν τραγουδάμε: «Χριστός γεννάται σήμερον» κυριολεκτούμε. Τα Χριστούγεννα δεν είναι απλώς η αναπόληση ενός μακρινού παρελθόντος. Είναι η δυνατότητα του σημερινού ανθρώπου να γίνει μέτοχος της Βηθλεέμ σήμερα. Είναι η δυνατότητα να μεταμορφωθούν οι πρώτες ύλες της ζωής μας, το ψωμί και το κρασί, σε σώμα και αίμα αυτού που γεννήθηκε «εν Βηθλεέμ τη πόλει» πριν τόσα χρόνια για να νικήσει το θάνατο και να αναστηθεί. «Χαίρει ή κτίσις όλη» Τα κάλαντα αποτυπώνουν την πίστη της Εκκλησίας ότι η σάρκωση του Χριστού μπολιάζει με ζωή το σύμπαν, κι όχι μονάχα την «ψυχούλα» καθενός ατομικά. Κοιτάξτε τις βυζαντινές εικόνες της Γέννησης: τα βράχια είναι ζωγραφισμένα έτσι που να στρέφονται προς τον Χριστό, τα δέντρα χαμηλώνουν κλπ. Τα πάντα συμμετέχουν. Τα κάλαντα κουβαλούν μέσα τους τη μαρτυρία πως το περιβάλλον είναι κάτι αφάνταστα περισσότερο από αντικείμενο στυγνής εκμετάλλευσης ή σκουπιδότοπός μας. Όταν θα χτυπήσουν την πόρτα μας τα παιδιά των καλάντων, ας μην τα αποπάρουμε. Το να τους στρέψουμε την πλάτη, έτσι κι αλλιώς, δεν αρκεί για να ξορκίσουμε τις ενοχές μας για τον τρόπο ζωής μας. Τα κάλαντα βασίζονται σε κάτι ολότελα διαφορετικό από την αποξένωση που πλαστικοποιεί τα πάντα γύρω μας· και κάτι ολότερα διαφορετικό από τις φαρισαϊκές ψευδο-«επικοινωνίες» που στοιχειώνουν την καθημερινότητα μας: από τη φασιστική επέλαση, δηλαδή, του ξύλινου κομματικού λόγου και των τηλεοπτικών εκπομπών που γδέρνουν τον άνθρωπο και ασελγούν πάνω στην αξιοπρέπεια του. Τα παιδιά των καλάντων είναι -θελητά ή άθελα τους- αληθινοί αντάρτες των πόλεων σήμερα. Μπορεί κίνητρο τους να είναι η παραξενιά κι η χαρά του εθίμου, μπορεί και το χαρτζιλίκι που αποκομίζουν. Το θέμα είναι ότι στα χέρια τους (ή μάλλον, στα πόδια και στα στόματα τους) κρατιέται μια υπόθεση που μακάρι να βιωθεί κάποτε σε όλες της τις διαστάσείς. Διότι όσο ακόμα παίρνει τους δρόμους η αλήθεια των καλάντων κι όσο αντηχεί το κάλεσμα τους σε έναν αλλιώτικο, ερωτικό τρόπο ζωής, οι άχαρες πόλεις μας δεν έχουν πάρει ακόμα διαζύγιο από την ελπίδα. Δεν έχουν θαφτεί ακόμα (όχι ολοκληρωτικά, τουλάχιστον) στο ανέραστο αμπαλάζ του καταναλωτισμού, των βιτρινών, των ρεβεγιόν δίχως προσδοκία του αύριο, των «Χριστουγέννων» χωρίς Χριστό. Φωτιά στα τόπια, παιδιά. Και, ντροπή σ' όποιον σας μιλήσει για ντροπή. Από το βιβλίο «Ο Θεός μου ο αλλοδαπός» |
Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου 2010
Παρασκευή 8 Οκτωβρίου 2010
Σάββατο 2 Οκτωβρίου 2010
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)
Παρασκευή 1 Οκτωβρίου 2010
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)
Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2010
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)
.png)
Κυνήγι γωνιών (4)
.png)
Σε ισοσκελές τρίγωνο $ABC$, πάνω στις ίσες πλευρές $AB,BC$ σημειώνουμε τα σημεία $K,L$ αντιστοίχως ώστε $AK=KL=LB$ και $BK=AC.$ Να υπολογίσετε τις γωνίες του τριγώνου $ABC.$
.png)
Βάλτε στη σειρά τα κομμάτια της διαγωνίου
Το παραπάνω σχήμα είναι ένα τετράγωνο με εμβαδόν $30$ $cm^2.$
Χωρίστηκε στα δύο από μία διαγώνιό του και κατόπιν σε τρίγωνα όπως φαίνεται στο σχήμα. Τα εμβαδά κάποιων τριγώνων δίνονται στο σχήμα.
Να βάλετε στη σειρά από το μικρότερο στο μεγαλύτερο τα τμήματα $a,b,c,d,e.$
Τρίτη 13 Ιουλίου 2010
Τρίτη 29 Ιουνίου 2010
Δευτέρα 28 Ιουνίου 2010
Μαθηματικοί διαγωνισμοί στη Σλοβενία
Τα θέματα των διαγωνισμών της Σλοβενίας
Λίγα από αυτά είναι στα αγγλικά.
Κυριακή 27 Ιουνίου 2010
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)